ไฟนอล เดสติเนชั่น คือหนังชุดที่จะ ทำให้คุณรู้สึกผวา, แม้กระทั่งกับพวก ของใช้ภายในบ้าน ซึ่งหาเจอกันง่าย ตั้งแต่เตียงอาบแดด ยางรถยนต์ ถุงลมนิ...
ไฟนอล เดสติเนชั่น คือหนังชุดที่จะ ทำให้คุณรู้สึกผวา, แม้กระทั่งกับพวก ของใช้ภายในบ้าน ซึ่งหาเจอกันง่าย
ตั้งแต่เตียงอาบแดด ยางรถยนต์ ถุงลมนิรภัย ไปจนถึงอุปกรณ์ออกกำลังกาย
แฟรนไชส์นี้ นำเสนอเรื่องราวการตาย อันพิลึกพิลั่น และมาเหนือเมฆ
อีกทั้งกำลังจะมี ภาพยนตร์ภาคใหม่, ในชื่อไฟนอล เดสติเนชั่น ทายาทโกงตาย (Final Destination: Bloodlines)
การเดินทางจาก สถานีปลายทาง (Final Destination) เริ่มต้นจากเมื่อ 25 ปีก่อน, ตอนภาคแรกฉาย มีนาคม ค.ศ. 2000
เพื่อเฉลิมฉลอง โอกาสครบรอบเลขสวย, ของหนังสยองขวัญที่ น่าจะตายยากสุดชุดหนึ่ง ในศตวรรษนี้
เว็บไซต์ต่างประเทศ (DigitalSpy) ได้รวบรวมนักแสดง และผู้อยู่เบื้องหลัง การผลิตภาพยนตร์เรื่องแรก
มาร่วมพูดคุยกันถึง จุดกำเนิดของตำนาน, กับสิ่งที่กลายเป็น สูตรสำเร็จของแฟรนไชส์ ที่ตกทอดสู่ภาค 2, 3, 4...เรื่อยมา
ต้นกำเนิด
7 ต้องตาย โกงความตาย (Final Destination 2000) เริ่มต้นจากบทละคร ที่เจฟฟรีย์ เรดดิค
เขียนขึ้นสำหรับตอนหนึ่ง ของซีรีส์แฟ้มลับคดีพิศวง (The X-Files)
แต่ New Line เล็งเห็น ศักยภาพของแนวคิดนี้ ที่สามารถนำไปสร้าง เป็นภาพยนตร์
เรดดิคได้ร่วมงานกับ โปรดิวเซอร์อย่าง เคร็ก เพอร์รี่ (Craig Perry) และวอร์เรน ไซด์ (Warren Zide)
เปลี่ยนแนวคิดดังกล่าว สู่ทรีทเมนต์ (เอกสารที่นำเสนอ แนวคิดของเรื่องราว) ยาว 12 หน้า
เขาเขียน ร่างบทภาพยนตร์ฉบับแรก ก่อนที่เกลน มอร์แกน (Glen Morgan) และเจมส์ หว่อง (James Wong)
จะเข้ามาช่วย เขียนบทร่างอีกฉบับ, โดยมีหว่อง เป็นผู้กำกับ
เคร็ก เพอร์รี่ (โปรดิวเซอร์): "ผมรู้จักเรื่องนี้ครั้งแรก เมื่อหุ้นส่วนเก่าส่งแฟกซ์โครงร่าง 3 หน้า
เกี่ยวกับไอเดียเด่นของมัน สู่โรงแรมที่กำลังพักอยู่ ณ ช่วงสุดสัปดาห์ แถวซานฟรานซิสโก
ผมรู้สึกชอบมันมาก, เมื่อกลับมาถึง ลอสแองเจลิส จึงได้นั่งคุยกับเจฟฟรีย์
เพื่อเปลี่ยน โครงร่างดังกล่าว ให้เป็นทรีทเมนต์ฉบับเต็ม
ที่ New Line จะซื้อไป และเจฟฟรีย์ได้ใช้สร้างเป็น บทภาพยนตร์ของเขา"
เจฟฟรีย์ เรดดิค (ผู้สร้าง): "มันเปลี่ยนไปจาก ตอนเป็นทรีทเมนต์มาก
ในบทฉบับ The X-Files พี่ชายของสคัลลี คือผู้เห็นนิมิต ที่พาพวกเขาลงจากเครื่องบิน
ก่อนพวกคนที่ ลงจากเครื่องบิน ทยอยถูกฆ่า, และเขาตกเป็น ผู้ต้องสงสัยอันดับ 1"
"ผมเป็นแฟนตัวยงของ Nightmare on Elm Street ดังนั้นในบทดั้งเดิมของผม
'ความตาย' ทำพลาดในครั้งแรก พวกเขารอดตัวไปได้
จากนั้นเลยหันไป ใช้วิธีทรมานเหยื่อ ในแบบเดียวกับ Nightmare on Elm Street
เพื่อให้เด็ก ๆ ฆ่าตัวตาย, ซึ่งแบบว่า ก็ดาร์ก ๆ หน่อย"
"ผมคิดว่า การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่สุด ที่เจมส์และเกล็นทำ
คือการเพิ่มกลไกแบบ ปฏิกิริยาลูกโซ่ (ในวิธีตาย ของตัวละคร)
ซึ่งผมมองว่า วิธีนี้ได้ผลกว่า, มันทำให้ 'ความตาย' เป็นสากลมากขึ้น
คุณไม่จำเป็นต้อง ทำให้มันสะท้อนถึง วัฒนธรรมใด ๆ
แถมยังเล่นกับข้อเท็จจริง ที่ว่าทุกสิ่งรอบตัวคุณ สามารถฆ่าคุณ ได้อย่างดี, นี่จึงได้ผลดีที่สุด"
เคร็ก เพอร์รี่ (โปรดิวเซอร์): "การถกเถียงกัน ในช่วงแรกคือ เราจะนำเสนอ 'ความตาย' แบบเป็นรูปธรรม ได้อย่างไร
ก่อนมอร์แกนและหว่อง คิดนอกกรอบ และบอกว่า "แล้วถ้าความตาย คือพลังที่มองไม่เห็นล่ะ ?'"
เจฟฟรีย์ เรดดิค (ผู้สร้าง): "ความท้าทาย ใหญ่หลวงที่สุด
คือสตูดิโอ ยากจะเข้าใจแนวคิด การใช้ 'ความตาย' โดยไม่มีฆาตกรได้
ปกติต้อง มีฆาตกร อยู่เสมอ, คนที่คุณมองเห็น หรือสู้กลับได้
แต่นี่ไม่ใช่ฆาตกร ที่พวกเขาสู้ด้วยได้, และเราจะไม่ แสดงฆาตกรให้เห็น"
"เดิมทีจุดหักมุมคือ นายอำเภอ – ซึ่งช่วยพวกเขาสืบคดี – และเสียชีวิต
ระหว่างปฏิบัติหน้าที่, เวลาเดียวกับที่ เครื่องบินตก
ได้ถูก 'ความตาย' เข้าควบคุม และสั่งให้เขา ออกไปเก็บกวาด, โดยไล่สังหาร เหล่าผู้ที่เคย โกงความตาย"
"ในทรีทเมนต์ พวกเขาล้วนเป็น ตัวละครผู้ใหญ่ ที่ลงจากเครื่องบิน, ยกเว้นอเล็กซ์ (พระเอกภาคแรก) ซึ่งตอนนั้นอายุ 20 ต้น ๆ
แต่ระหว่างพัฒนาโครงการ ร่วมกับ New Line, ภาพยนตร์ Scream ก็ฉาย
ทำให้พวกวัยรุ่น กลับมาสนใจ หนังแนวสยองขวัญกัน
พวกเขาจึงคิดว่า 'ทำไมไม่ให้ พวกนั้นทั้งหมด เป็นวัยรุ่นล่ะ'
และแทนที่ 'ความตาย' จะยึดร่างใคร ออกไล่ฆ่าคน, เราก็ให้ 'ความตาย' ที่ล่องหน ลงมือเองเลย"
การตาย
แม้หนังชุดนี้ ขึ้นชื่อลือชา ด้านวิธีสิ้นชีพ อย่างซับซ้อนพิสดาร
แต่ถ้าย้อนไป เทียบกับเมื่อตอน ภาพยนตร์ภาคแรก, อะไร ๆ มันค่อนข้างเรียบง่ายกว่า
ท็อด (ที่รับบทโดย แชด โดเนลลา) ได้รับเกียรติให้เป็น เหยื่อรายแรก
ในลักษณะซึ่งยังคง, คือ 1 ในเหตุการณ์ ที่น่าสะพรึงสุด ของแฟรนไชส์
เมื่อเขาถูกรัดคอ ด้วยเอ็นอันขึงเป็น ราวตากผ้า เหนืออ่างอาบน้ำ, จนค่อย ๆ ขาดใจ
การเสียชีวิตอื่น ๆ ในภาคแรก ได้แก่ การถูกแทงด้วยมีดทำครัว ถูกรถบัสชน และการตัดศีรษะ
เหยื่อรายสุดท้าย คือคาร์เตอร์ (รับบทโดย เคอร์ สมิธ) ผู้ถูกป้ายล้มทับ
– แม้ว่าเราจะ ไม่เคยเห็นเหตุการณ์นั้น เกิดขึ้นจริงก็ตาม
แชด โดเนลลา (ท็อด): "มันโคตรน่ากลัว เราถ่ายทำฉากนั้นเกือบทั้งวัน, ผมจำได้ว่า ใช้เวลานานมาก
พวกเขาสร้างห้องน้ำใหม่ มีกระเบื้องปลอมอยู่ด้านหลัง ซึ่งผมสามารถทุบได้
และพวกเขาต้องคอย เปลี่ยนกระเบื้องพวกนั้นเรื่อย ๆ
พวกเขายังให้ใส่ คอนแทคเลนส์หลาย ๆ แบบ, เพื่อว่าดวงตาของผม จะสีแดงขึ้น และแดงขึ้น"
เคอร์ สมิธ (คาร์เตอร์): "หลายคนไม่ทราบว่า, ในฉากจบดั้งเดิม ตัวละครของผม ไม่ได้ตาย
แต่เราได้กลับไป ที่แคนาดา, เพื่อถ่ายทำ ตอนจบของหนัง ใหม่อีกครั้ง ประมาณ 6 เดือนหลังจากปิดกล้อง
ฉากจบใหม่นี้ คาร์เตอร์ถูกฆ่า ส่วนเหตุผลคือว่า, ผู้คนอยากเห็น 'ไอ้สารเลว' โดนฆ่าในตอนจบ
และจะมีวิธีไหน ดีกว่าการโดนป้ายหนัก 1,200 ปอนด์ทับ ในตอนสุดท้ายของหนังละ ?"
หลังเข้าฉาย
Final Destination เข้าฉายเมื่อวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 2000 ในสหรัฐอเมริกา
ช่วงสุดสัปดาห์แรกที่ฉาย ทำรายได้ 10 ล้านเหรียญสหรัฐ, ปิดโปรแกรมในบ้าน ด้วยตัวเลข 53.3 ล้านเหรียญ
ส่วนรายรับรวมทั่วโลก ทั้งหมดคือ 112.9 ล้าน, จากทุนสร้าง 23 ล้าน
มันจึงนำไปสู่ การมีภาคต่ออีก 5 ภาค ได้แก่ Final Destination 2 (2003), Final Destination 3 (2006),
The Final Destination (2009), Final Destination 5 (2011) และ Final Destination Bloodlines (2025)
ปัจจุบัน ณ ตอนที่ภาค 6 (Bloodlines) ยังไม่ฉาย
รายได้รวมของ ทั้งแฟรนไชส์ คือเกือบ 700 ล้านเหรียญสหรัฐ (666.77 ล้าน)
เจฟฟรีย์ เรดดิค (ผู้สร้าง): "มันเปิดตัว ตรงอันดับ 3 ในสุดสัปดาห์นั้น
แต่สุดสัปดาห์ที่สอง ก็ยังคงทำรายได้ดี และเริ่มไต่อันดับขึ้นมา, ทั้ง ๆ ที่หนังสยองขวัญส่วนใหญ่ จะร่วงเยอะกว่า 50%
ผลงานเรา เริ่มได้รับความนิยม จากการบอกปากต่อปาก
เป็นเรื่องน่าทึ่งมาก ที่ได้เห็นสิ่งนี้เกิดขึ้น ในฐานะคนวงใน
การได้เห็นผู้ชม เชื่อมโยงกับสิ่งที่คุณสร้าง และลากเพื่อน ๆ ของพวกเขามาชม ถือเป็นเรื่องสนุกจริง ๆ"
เคร็ก เพอร์รี่ (โปรดิวเซอร์): "ผมรู้สึกเฮงสะบัด แบบ, คุณเอง
ก็คงไม่เรียกมันว่า Final Destination (สถานีปลายทาง), ถ้ารู้ว่าจะได้ ทำแฟรนไชส์ จริงไหม
อย่างไรก็ตาม เรารู้ตัวอยู่ว่า ภาพยนตร์เรื่องนี้มีดี, เรารู้ว่า เรามีผลงานที่ คนดูจะอยาก อ้าแขนต้อนรับอยู่"
เคอร์ สมิธ (คาร์เตอร์): "ในหนังแนวระทึกขวัญ ส่วนใหญ่ ศัตรูมักมีเลือดเนื้อ
หรือมีฆาตกรที่ คุณมองเห็นตัว และโต้ตอบด้วยได้
แต่ในภาพยนตร์ของเรา ฆาตกรนั้นไร้ตัวตน, ซึ่งทำให้ความตาย
กลายเป็นสิ่งที่ มิอาจหลีกเลี่ยง, คุณไม่อาจ ลอยนวลจากมันได้"
เคร็ก เพอร์รี่ (โปรดิวเซอร์): "ผมว่าแฟรนไชส์ Final Destination สามารถเข้าถึง ผู้ชมทุก ๆ ราย
ไม่มีใครบนโลกนี้ ที่ไม่เคยเจอ เดจาวู (รู้สึกคุ้นเคยกับ บางสิ่งบางอย่าง, ทั้งที่ไม่เคย สัมผัสประสบการณ์นั้นมาก่อน)
หรือไม่เคยขับรถ แล้วตระหนักว่า หากเอียงไปทางซ้าย 2 ฟุต แทนที่จะเป็น 1 ฟุต, มีหวังได้ซี้แหงแก๋"
ที่มา: DigitalSpy
COMMENTS