[สปอยล์คอมมิค] เหตุนำร่องสู่หนัง The Flash (มัชฌิมบท) - ชายผู้เร็วที่สุด กับอาการหลุดโฟกัส

ในบทนำสู่ ภาพยนตร์ฉายเดี่ยวของพ่อแสงวาบสีแดง (The Flash) ตอนที่ 2 หลังได้รับการชี้แนะ และของแจก (อุปกรณ์ใหม่ที่เป็นแหวน) จากชายผู้รวยที่สุด ...

ในบทนำสู่ ภาพยนตร์ฉายเดี่ยวของพ่อแสงวาบสีแดง (The Flash) ตอนที่ 2

หลังได้รับการชี้แนะ และของแจก (อุปกรณ์ใหม่ที่เป็นแหวน) จากชายผู้รวยที่สุด

อุปสรรคใหม่ที่รอ แบรี่ อัลเลนอยู่, เปล่ามีเพียงซูเปอร์วายร้ายอีกรายอย่าง ไอ้ยางมะตอย (Tar Pit)

แต่มันรวมถึงอาการป่วยทางจิตใจ ซึ่งลุกลามไปถึงสุขภาพกาย, จนเขาควบคุมมือเท้ามิได้ด้วย

ณ ท่าเรือขนส่งสินค้าของเซ็นทรัลซิตี้, ที่เหล่าลูกกระจ๊อก ของแก๊งมาเฟียอิตาลีชื่อ มอนเตลีโอเน่แฟมิลี่ (Monteleone Family) 

กำลังพยายามนำสินค้าผิดกฎหมาย (ยาเสพติด) ขนขึ้นเรือใหญ่ ไปขายแถวโคสต์ซิตี้ (Coast City)

เดอะ แฟลชเปิดปฏิบัติการสายฟ้าแลบ วิ่งแฉลบฉวัดเฉวียน, ชั่วแวบเดียวซัดผู้ร้ายเรียบวุธ

แจ็ค (บอสของมอนเตลีโอเน่แฟมิลี่) จึงสุดแสนหงุดหงิด

เมื่อกิจการ (เถื่อน) ภายใต้การชี้นำของแจ็ค, โดนแฟลชหยุด (หลายครั้งแล้ว) จนอาจย่ำแย่

โจอี้ (น้องชายแจ็ค) ผู้เห็นพี่ตีโพยตีพาย จึงคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เค้า, ควรออกโรง

แม้ตัวพี่ชายแบบแจ็ค ไม่เห็นด้วยเท่าไหร่, เนื่องจากไม่อยากให้น้อง โชว์หน้าสดต่อสาธารณชน

เพราะสำหรับ 'นักเลง' ที่ทั้งร่าง คือน้ำมันดินสีดำ (Tar Pit) ร้อนฉ่า

หากเดินโท่งๆ ออกนอกเคหสถาน กลางวันแสก ๆ, มันออกจะเป็นการเรียกร้องความสนใจ จากชาวประชามากเกินเหตุ

แต่โจอี้ไม่เชื่อน้ำคำ เขามองว่าพี่น่ะแค่อับอาย 

ที่น้องร่างกายกลายเป็นแบบนี้ เพราะอุบัติเหตุ, เลยไม่อยากให้ผู้คนพบเห็นเข้า

ฉะนั้นขอยึดอำนาจแก๊งจากเฮีย และคุมทุกอย่างเองแทน เสียดีกว่า

ฟากแบรี่ผู้อยู่ระหว่างทดลองงาน ก่อนจะได้เป็นพนักงานประจำ, ของห้องแล็บอาชญากรรม ในศูนย์วิจัยกลางเซ็นทรัลซิตี้

กะลังมีปัญหาเรื่องการจัดสรรเวลา ในชีวิตประจำวัน

การมัวสนแต่จะโจมตี มอนเตลีโอเน่แฟมิลี่ (และกิจธุระฮีโร่อื่น), ทำให้แบรี่เข้างานสาย ทำโน่นนี่ไม่เสร็จหลายอย่าง

เขารบกวนเพื่อนร่วมงานหญิงชาย (แพตตี้กับอัลเบิร์ต) ให้ช่วยกลบเกลื่อนบ่อย, จนทั้งสองเอือมระอา

เมื่อแพตตี้กะอัลฯ ใช้แบรี่สั่งข้าวกลางวัน ทำงานเบ๊ (เช่นขนเอกสาร) เลยจำต้องทำตามแบบไม่กล้าบ่น

แบรี่ยังไม่เคยมีผลงาน ในฐานะนักนิติวิทยาศาสตร์ ของที่นี่สักที

ด็อกเตอร์ซิงห์ (Singh) ผู้เป็นหัวหน้า ชักผิดหวัง

แต่ยังให้โอกาส เพราะตระหนักว่าจริงๆ หมอนี่ น่าจะมีความสามารถสูง

อย่างไรก็ตาม ระหว่างซิงห์ตำหนิติเตียน, เรียกร้องขอแบรี่ปรับปรุงพฤติกรรม

ข่าวโทรทัศน์ เรื่องทาร์พิต (Tar Pit) กับลูกน้อง ปล้นรถหุ้มเกราะของธนาคาร

ส่งผลให้แบรี่หายวับ จากคลองสายตาของซิงห์, ก่อนที่ด็อกเตอร์จะทันเทศนาจบ

แฟลชแทบไม่ได้สู้กับทาร์พิต... มิใช่เพราะซูเปอร์วายร้ายโหดจัด ขนาดฮีโร่ไร้ทางต้าน

แต่เพราะจู่ๆ แขนขาของแบรี่ดันสั่น แบบไร้การควบคุม, แล้วไม่ทราบอีท่าไหน

ถ้ามันไม่จมลงในพื้นดินหรือผนัง ก็จะทำให้ทุกสิ่งที่แตะ 'ระเบิด' แบรี่เลยเร่งหนีกลับรังลับโดยด่วน

เมื่ออาการทุเลาลง แบรี่วิเคราะห์สถานการณ์ด้วยตัวเอง 

จนค้นพบว่าอาการสั่นกระตุกนี่ อาจมีประโยชน์ในฐานะ 'ทักษะ' ใหม่

เพราะหากการเขย่าตัว ด้วยความไวสูง "สม่ำเสมอและเสถียร" มากพอ

เขาจะแทรก (Phasing) โมเลกุลตัวเองผ่านของแข็ง ได้อย่างราบรื่น

ปัญหาคือการสั่นนี่เป็นๆ หายๆ ไม่ขึ้นกับความตั้งใจเขา

จะฝึกเขย่าตัวให้เชี่ยวชาญ หรือนั่งทำงานเอกสารโดยไม่สั่น, ก็ไม่สำเร็จสักอย่าง

แบรี่พอเดาสาเหตุออก จึงลองปรึกษากับบิดา ตอนไปเยี่ยมที่เรือนจำ (พ่อของเดอะ แฟลช ติดคุกอยู่)

แต่แน่ละว่าเล่าทุกอย่างตรงๆ ไม่ได้ เนื่องจากไม่เคยบอกพ่อว่าจริงๆ "งานเสริม" ของเค้าคือภารกิจฮีโร่

แบรี่รำพันกะป๊ะป๋า ว่าลูกจ๋าทำทุกเรื่องพร้อมกันไม่ได้ (หมายถึงภารกิจฮีโร่, งานประจำ และการดูแลพ่อ)

ทว่าทั้ง 3 ประการต่างสำคัญต่อเค้าหมด, มิอาจละทิ้งสิ่งใด ให้ภาระมันลดลง

ป่าป๊าฟังเสร็จจึงบอก ไอ้ลูกโง่, งกทำหลายสิ่งพร้อมกัน มันต้องเกิด "อาการหลุดโฟกัส" แหงละ

[จงจดจ่อกับปัจจุบัน] เท่านั้นซะ เคลียร์เฉพาะธุระตรงหน้าทีละอย่าง

ดังนั้นเมื่อทาร์พิตจู่โจมสะพานแขวน (คราวนี้แค่เล่นสนุกสไตล์ตัวร้าย ไม่มีเหตุผลดีๆ รองรับ) แบรี่จึงพร้อมรับ "งานเสริม" ฉับพลัน

ทาร์พิตปายางมะตอยร้อนจี๋ ใส่ 'ประตู' ของรถคันหนึ่ง ซึ่งมีคุณแม่ 1 ลูกชาย 1 อยู่ภายใน

ทั้งสองคน ไม่อาจเปิดประตูรถหนี ติดแหงก, และใกล้โดนไอ้น้ำมันดินฆ่า

ทว่าเดอะ แฟลช บึ่งมาพร้อมความมั่นใจเต็มสูบ

พ่อแสงวาบตระหนักว่า ทักษะขั้นสูงของเฟสซิ่ง (Phasing) คือทางออก

เขาเฟสตัวเองเข้ารถ จากนั้นลองสั่นโมเลกุลของแม่ลูก ด้วยความถี่เดียวกับเค้าเด๊ะทันที

(*ภาพประกอบอยู่บนสุด ของบทความ)

แฟลชทำเรื่องยากสำเร็จ (แม้เพิ่งลองครั้งแรก) แล้วดิ่งลงด้านล่างของสะพาน

เพื่อจัดการกับทาร์พิต (ที่ขืนแตะร่างมัน มีหวังมือโดนลวกเป็นแผลเหวอะแน่)

โดยการใช้ความเร็วเทพ, ผลิตคลื่นน้ำขนาดยักษ์ (ที่สูงยิ่งกว่าสะพาน) โถมเข้าใส่เจ้าวายร้าย

และเมื่อไร้ความร้อน คอยหล่อหลอมยางมะตอย, ทาร์พิตก็ง่อยเปลี้ย

หลังไอ้น้ำมันดินถูกปราบ, แจ็คโดนตำรวจจับเช่นกัน ฉะนั้นมอนเตลีโอเน่แฟมิลี่คงถึงกาลอวสาน

จากที่เคยขาดลามาสายเป็นนิจ แบรี่กลายเป็นมือหนึ่งในแล็บนิติเวช

ผ่านการไปทำงานแต่ไก่โห่ แถมผลงานของตัวเองยอดเยี่ยม

หมอนี่ช่วยเคลียร์กระทั่ง งานค้างของเพื่อนๆ จนเสร็จ, รวมถึงซื้อมื้อเช้าไปเผื่อแผ่พวกเขา (น่ากลัวจะแอบใช้พลังพิเศษช่วย ตอนไม่มีใครเห็น)