The Accountant (2016) เป็นหนังแนว อาชญากรรมระทึกขวัญ, อันตัวละครพระเอก มีเอกลักษณ์ ของเอกบุรุษ คริสเตียน วูล์ฟฟ์ (เบ็น แอฟเฟล็ก) คือผู้สอบ...
The Accountant (2016) เป็นหนังแนว อาชญากรรมระทึกขวัญ, อันตัวละครพระเอก มีเอกลักษณ์ ของเอกบุรุษ
คริสเตียน วูล์ฟฟ์ (เบ็น แอฟเฟล็ก) คือผู้สอบบัญชี และอัจฉริยะทางคณิตศาสตร์, ผู้ชอบหมกมุ่น อยู่กับตัวเลข มากกว่ามนุษย์
เขาใช้ประโยชน์ จากความเก่งกาจ, โดยเป็น นักบัญชีฟรีแลนซ์
ซึ่งคอยทำงานให้ พวกแก๊งอาชญากร หรือบริษัทขนาดใหญ่, ที่กลิ่นอันตราย โชยหึ่ง
เนื่องจากในหมู่คนพวกนี้ มีเรื่องหมกเม็ด ที่อยากปกปิด ชนิดถึงต้องฆ่าคนเท่าไร ก็ไม่เกี่ยง, อยู่เสมอ
บทสัมภาษณ์ ของเว็บ [collider] นี่, ถูกเผยแพร่ตั้งแต่ สมัยที่ภาพยนตร์ภาคแรกฉาย
ได้เลือกหยิบมา แปลบางส่วน ณ ช่วงนี้
เพราะภาพยนตร์ภาคต่อ (The Accountant 2) กำลังจะเข้าโรง แถวปลายเดือนเมษายน ค.ศ. 2025
เบน แอฟเฟล็ก เล่าวิธีแสดงเป็น อัจฉริยะคนบัญชีเพชฌฆาต โดยพาดพิงหลายสิ่ง
อาทิเช่น ความท้าทายในการ ทำให้ตัวละครดูสมจริง, การพบปะกับ ผู้มีอาการของ โรคออทิซึมจริง
และเรื่องที่ว่า ประสบการณ์ในฐานะ บรูซเวย์น (แบทแมน) ช่วยส่งเสริมการเป็น นักบัญชียอดนักฆ่า, ได้จริงหรือไม่ ?
ความท้าทายใหญ่ที่สุด ของบทบาทนี้ คือสิ่งใด
และคุณทราบได้อย่างไร ว่าควรตีความตัวละคร ออกมาในลักษณะไหน ?
มันคือบทบาท ที่ท้าทายมาก, และต้องใช้การ ค้นคว้ามากมาย
(ผู้กำกับ) แกวิน [โอคอนเนอร์] กับผมได้ออกตระเวน เพื่อผลาญเวลากับผู้เป็นออทิสติก ในหลายสถานที่
สังเกตพฤติกรรม พูดคุยกับพวกเขา และมีส่วนร่วมในทุกเรื่อง
ตั้งแต่ชีวิตประจำวัน ไปจนถึงประเภทของหนัง ที่พวกเขาอยากดู
เราได้รับการตอบสนอง ที่แตกต่างกัน หลายแบบ
และทั้งหมดทำเพื่อ สร้างตัวละครอันติดดิน มีความสมจริง
ให้เหมือนคนอย่างที่ เราอาจเดินไปเจอ ในชีวิตจริงได้, ไม่ใช่แค่มโนเอา ว่าควรเป็นแบบไหน
ผมปะติดปะต่อ พฤติกรรมที่สังเกตได้ และลักษณะนิสัยของพวกเขา เข้าด้วยกัน, เพื่อใช้เป็นหลักยึด ในการแสดง
คุณตัดสินได้อย่างไร ว่าควรให้พระเอก แสดงอาการโรคออทิซึม มากน้อยแค่ไหน, หรือแสดงกิริยาท่าทาง ในลักษณะใด ?
นั่นคือสิ่งที่ผม หยิบยกมา ผ่านการสังเกตผู้คน, โดยไม่ใช่แค่ ใครคนหนึ่ง
เราไม่ แบบว่า "โอเค สร้างตัวละคร จากไอ้หมอนี่เถอะ"
มันคือผลลัพธ์ จากการรวบรวมข้อมูล ของผมกับแกวิน
ซึ่งเมื่อเราเห็นบางสิ่ง ที่รู้สึกใกล้เคียงกับอะไรที่ อยากให้อยู่ในภาพยนตร์, ก็จะจดบันทึกไว้
เราต้องการให้แน่ใจว่า เรากำลังทำอะไร ที่สมจริง, และมีรากฐานมาจากความเป็นจริง
ดังนั้นจึงต้อง สังเกตพฤติกรรม หลากหลายรูปแบบ, นำมาขยำรวม เข้าด้วยกัน
บางสิ่งเราแค่ ทำคล้าย ๆ บางสิ่งเราใช้วิธี ทำตามดื้อ ๆ, นั่นคือ หนทางของเรา
คุณใช้เวลา ทำงานทั้งหมดนั่น นานเลยใช่ไหม ?
ใช่แล้ว, มันเป็นงานหนักมาก เพราะเราต้องใส่ใจ ความถูกต้อง
สิ่งสุดท้าย ที่เราอยากสร้าง คือการ์ตูนตลก หนังล้อเลียน หรือตัวละครที่เรียบง่ายแบนราบ
เพราะคนที่แสดงอาการ ของออทิซึม นั้นมีอยู่จริง
ยิ่งพระเอก บุคลิกซับซ้อน ก็ยิ่งดี, เพราะนั่นหมายถึง เขายิ่งจับต้องได้
ผู้คนที่เราพบ และพูดคุยด้วย, ล้วนมีสถานการณ์ และชีวิตที่ซับซ้อนมาก
แต่เราก็พบว่า พวกเขามี พรสวรรค์ที่ซ่อนเร้น, มากหลาย
เพราะงั้น พระเอกควรจะ ซับซ้อน, ในมุมหนึ่ง เขาต้องการความสัมพันธ์
เขาอยากสร้าง สายสัมพันธ์มาก, แต่ก็ไม่สามารถ ใช้วิธีของคนปกติ
เขาไม่อาจ เชื่อมโยงกับ ผู้หญิงสักคน, โดยการโอบกอดหล่อน แล้วพรมจูบ
แต่เขาเชื่อมต่อ กับเธอได้ ในรูปแบบอื่น
การแสดงวิธี เชื่อมสัมพันธ์นั่น, เป็นเรื่องที่ยุ่งยาก ทว่าน่าสนใจ ของหนังเรื่องนี้
ตัวละครนี้ เหมือนกับบรูซ เวย์น สักจุดไหม ?
รูปคางของเขา เหมือนกัน, ถ้าเกณฑ์ของคุณ หย่อนยานมากพอ
คุณจะสามารถ มองหาความคล้ายเจอ ในตัวละครเยอะแยะ
แต่พระเอกรายนี้ มีเอกลักษณ์จ๋า, เป็นตัวละครหายาก ในภาพยนตร์ที่หายากนะ
สิ่งที่ดึงดูด ให้ผมรับงานนี้, คือแกวิน และผลงานของเขา กับความเฉพาะจัด ของตัวละคร
คุณอาจคิดว่า นี่แค่หนัง เดาทางง่ายอีกเรื่อง
แต่มันเป็นอะไรที่ มีชั้นเชิง น่าสนใจ และท้าทายกว่า
เนื้อหายังสะท้อนถึง เหล่าผู้คนที่แปลกแยก และสิ่งต่าง ๆ ที่ พวกเขาสามารถทำได้
มันเกี่ยวกับ เรื่องที่เราอาจ ปกป้องลูก ๆ ของตัวเอง มากเกินเหตุ, จนกลายเป็นว่า ทำร้ายพวกเขา
นั่นคืออีกสิ่งที่ดึงดูด ให้ผมสนใจ ภาพยนตร์เรื่องนี้
การฝึกฝน เพื่อเป็นแบทแมน, ช่วยให้คุณ เป็นฮีโร่นักบัญชี ง่ายขึ้นมั้ย ?
แกวินกังวลมาก ว่าฉากแอ็กชั่นจะสมจริง และดีแค่ไหน
ตัวอย่างก็เช่น สิ่งที่เขาเคยทำใน Warrior (2011) ซึ่งออกมาดีมาก
ดังนั้นการฝึกซ้อม จึงจำเป็นต่อหนังเรื่องนี้, พอ ๆ กับที่จำเป็น ในหนังที่มีแบทแมน
เผลอ ๆ อาจ ยิ่งกว่านั้นด้วยซ้ำ, เพราะสตันต์แมน มาเล่นฉากแอ็กชั่นแทน ได้ยากกว่าจม เมื่อไม่มีหน้ากาก
ผมจึงต้อง เคร่งครัดด้านวินัย, และทำงานหนัก
กับเหล่ามืออาชีพ ที่ยอดเยี่ยม แถมเก่งนัก, ในการช่วยเหลือ เรื่องพวกนี้
พวกเขาสอนผม เกี่ยวกับสไตล์การต่อสู้ แบบนี้ (ปันจักสีลัต ของอินโดนีเซีย)
ผมได้เปิด ประสบการณ์ใหม่, และทำให้รู้สึกเคารพ พวกคนที่ทำอาชีพนี้มาก
ใครจะชนะ ถ้านักบัญชี ต้องปะทะ มนุษย์ค้างคาว ?
ผมคิดไว้แค่ว่า คงชนะเจสัน บอร์น, ไม่เคยคิดถึง แมตช์แบบนั้นเลย
พ่อในหนังเรื่องนี้ ค่อนข้างเข้มงวดกับ ลูกชายของเขา
นั่นทำให้คุณ นึกทบทวน วิธีเลี้ยงลูกของตัวเอง บ้างหรือเปล่า ?
ใช่ครับ นั่นคือสิ่งที่ผมมองว่า เป็นเรื่องที่น่าเศร้าที่สุด ในภาพยนตร์นี่
ผมรู้สึกซาบซึ้งใจมาก, ในฐานะบุพการี ซึ่งต้องเผชิญสารพัดปัญหา เช่นเดียวกับที่คนอื่น ๆ เจอทุกวัน
ว่าควรเลี้ยงลูกอย่างไร ให้ถูกต้อง, และทุกครั้ง ในทุกช่วงเวลาเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็จะมีทางแยกเกิดขึ้น
มันมีทางเลือก ในการเลี้ยงลูกมหาศาล ที่คุณสามารถเลือกได้
และแน่นอน, เราทุกคน ล้วนเคยเลือกพลาด, แม้ได้พยายามแล้ว อย่างเต็มที่
หลายครั้งก็เป็นเพราะว่า เมื่อคุณมีลูก หัวใจของคุณจะอยู่ภายนอกร่างกาย, คุณจะรู้สึก เปราะบางเหลือหลาย
ความกลัวที่ลูก จะเจออันตราย นั้นทรงพลังมาก
ทำให้ผม เข้าใจขึ้นมา, ว่าทำไมตัวละคร พ่อของพระเอก ถึงน่าสนใจ
เขาคือชายคนหนึ่ง ซึ่งทำร้าย และทารุณกรรมบุตร
เพราะทั้งรัก เห็นอกเห็นใจ และหวาดกลัวอะไร ๆ แทนลูกชาย
เป็นมุมมอง ที่น่าค้นหา ว่าจริง ๆ วิธีที่เหมาะสม
ในการถ่ายทอดอารมณ์ อันรุนแรงของเรา ในฐานะพ่อแม่ คือแบบไหน, มันไม่ใช่ คำถามที่ตอบง่าย
COMMENTS