จดจำไว้ ทุกคนต้องตาย >>สรุปเรื่องราวที่เกิดใน 28 Years Later

  ระหว่างการระบาดของเรจไวรัส (Rage Virus) หรือเชื้อบ้า, ระลอกแรก ณ ค.ศ. 2002 ด.ช. "จิมมี่" เป็นหนึ่งในเหล่าผู้เยาว์ ซึ่งผู้ปกครองส...

 

ระหว่างการระบาดของเรจไวรัส (Rage Virus) หรือเชื้อบ้า, ระลอกแรก ณ ค.ศ. 2002

ด.ช. "จิมมี่" เป็นหนึ่งในเหล่าผู้เยาว์ ซึ่งผู้ปกครองสั่งให้นั่งดูโทรทัศน์ หนีความจริง (อันโหดร้ายขั้นสุด), อยู่ภายในอาคารที่ตั้งแถว ๆ ที่ราบสูงสกอตแลนด์ (Scottish Highlands)

แล้วไม่นาน พวกผู้ใหญ่ก็ไม่อาจ ปกป้องสถานที่ดังกล่าว ได้อีกต่อไป

ขณะซอมบี้สายนักวิ่ง ชิงเหรียญทอง จบชีวิตทั้งเด็ก ๆ และผู้ใหญ่คนอื่น ๆ, จิมมี่ก็เร่งรี่ไปหา บิดาผู้เป็นบาทหลวงของเขา

บาทหลวง อันนั่งสวดภาวนา ในโบสถ์ที่อยู่ใกล้ ๆ, คือผู้ศรัทธาอย่างแรงกล้า ต่อพระผู้เป็นเจ้า

บาทหลวงเชื่อสนิท ว่านี่แหละสัญญาณการมาถึง ของวันแห่งการพิพากษา ตามหลักธรรมคำสอน, จึงไม่หวั่นเกรงความตาย

บาทหลวงผู้บิดา มอบสร้อยห้อยคอรูปไม้กางเขน แก่ผู้บุตร, สั่งให้ลูกหาจังหวะ โกยสุดฝีเท้าซะ

ขณะใช้ตัวเอง เป็นเหยื่อล่อ ปล่อยกลุ่มซอมบี้คลั่งรุมทึ้ง ถึงแก่มรณกรรม

28 ปีหลัง การระบาดระลอกสอง (เหตุการณ์ของ 28 Weeks Later), ไวรัสเรจถูกกำจัด บนยุโรปแผ่นดินใหญ่ แต่หมู่เกาะอังกฤษ กลายเป็นเขตกักกัน แบบไร้กำหนด

ผู้รอดชีวิตกลุ่มหนึ่ง จัดตั้งชุมชนขึ้น บนเกาะลินดิสฟาร์น, สถานที่ซึ่งถูก ตัดขาดจากแผ่นดินใหญ่เมื่อน้ำขึ้น และเชื่อมถึงกันยามน้ำลง

ท่ามกลางสมาชิกหมู่บ้าน บนลินดิสฟาร์น, มีครอบครัวของบุรุษชื่อ "เจมี่"

ผู้ที่มีลูกชายวัย 12 นาม "สไปค์", กับเมียผู้ป่วยไข้ แบบไม่รู้ว่าโรคใด (เพราะหาหมอ มาวินิจฉัยมิได้) อย่าง "ไอส์ลา"

ธรรมเนียมอย่างหนึ่งของหมู่บ้าน คือการทำพิธีข้ามพ้นวัย, ด้วยการให้เด็ก ที่เกิดและโตบนเกาะ

ได้รู้จักวิธีเอาตัวรอด ณ แผ่นดินใหญ่, ผ่านการสัมผัสกับ ประสบการณ์จริง

เจมี่พาสไปค์ข้ามเกาะ ตอนน้ำลง, ออกตระเวนล่าซอมบี้ ตามพงไพร บนปฐพีกว้าง

เพื่อให้ลูกชายรู้จัก ซอมบี้ที่มีวิวัฒนาการ, เช่น พวกตัวขึ้นอืด ที่ถึงเชื่องช้าและชอบคืบคลาน ตามพื้นป่า (เพื่อขุดหาไส้เดือน มาประทังชีวิตไปวัน ๆ) แต่มันก็อาจอันตรายนัก ถ้าคุณประมาท

หรือพวกวิ่งเร็ว ซึ่งรู้จักรวมฝูง ส่วนใหญ่ล่ากินสัตว์ป่า (เช่น กวาง), ทว่ายังเห็นคน เป็นเมนูเด็ด

แต่ซอมบี้ประเภทที่ อันตรายสุด เห็นจะเป็นอัลฟ่า, อันตัวสูง แข็งแกร่ง และสติปัญญาเหนือกว่า ซอมบี้ประเภทอื่น ๆ

เนื่องจากไวรัสเรจ เหมือนสเตียรอยด์ สำหรับพวกมัน

ประเภทอัลฟ่า รู้จักใช้ประโยชน์ จากการส่งเสียงดัง, เพื่อเรียกซอมบี้ตัวอื่น ๆ มาเปิดเกมล่าใส่เหยื่อ

หลังสไปค์หัดฆ่าซอมบี้ ได้ประมาณหยิบมือ, คู่พ่อลูก เจอกับฝูงของ อัลฟ่าตัวนึงเข้า

จึงต้องหลบซ่อน ด้วยการนอนค้างแรม ในบ้านร้างหลังหนึ่ง, บนแผ่นดินใหญ่

ณ ยามวิกาล สไปค์มองไป เห็นไฟกองใหญ่อยู่ไกล ๆ และไต่ถามพ่อว่า, รู้จักใครที่ จุดไฟกองนั้นไหม แต่ไม่ได้รับคำตอบ

หลังกลับถึงลินดิสฟาร์น, สไปค์ได้เรียนรู้ว่า กองไฟดังกล่าว คือของหมอ "เคลสัน"

ผู้เคยเป็นแพทย์จริง ๆ ตั้งแต่สมัยก่อนที่ หมู่เกาะอังกฤษล่มสลาย (ทำให้จัดว่า คือทรัพยากรบุคคล ระดับหายากยิ่ง)

แต่ชาวลินดิสฟาร์น ไม่มีใครกล้ายุ่ง กับเคลสัน, พวกเขาเล่าลือต่อ ๆ กัน ว่าหมอคนนั้น จิตวิปริต

เพราะมีผู้เคยเจอ ว่าแกจุดเพลิงกองใหญ่ ๆ เพื่อเผาศพนับร้อย

แต่ดันหันมา โบกมือทักทาย เหมือนคนอารมณ์ดี, ที่เปล่าทำเรื่อง น่าสยดสยองอยู่

สไปค์พบว่า พ่อเล่นชู้กับ ผู้หญิงมีผัวแล้ว, และอาการป่วยมารดา น่าสิ้นหวังขึ้นทุกที

เมื่อคิดตำหนิตรง ๆ ใส่, ก็โดนเจมี่ ผู้มีน้ำโห พลั้งมือทำร้าย

สไปค์ผู้ไม่ยอม ตัดใจง่าย ๆ, เลยแอบลากไอส์ล่า ผู้คุ้มดีคุ้มร้าย ข้ามสู่ปฐพีกว้าง 

เพื่อพาแม่ ไปหาหมอเคลสัน ด้วยตัวของเขาเอง

เวลาไล่เลี่ยกัน, เรือลาดตระเวนของทหารนาโต้ล่ม ทำให้นักรบ 8 นายโดนพัดขึ้นฝั่ง หมู่เกาะอังกฤษ

ทหารชาวสวีเดน ชื่ออีริค, กลายเป็นผู้เหลือรอด คนสุดท้าย อย่างรวดเร็ว (เพราะพวกซอมบี้)

ปะเหมาะเคราะห์ดี (สำหรับสไปค์) ที่อีริคมาเจอ พวกเขาแม่ลูก ขณะเข้าตาจน, และช่วยชีวิตไว้

อีริคเข้าร่วมภารกิจ ตามหาเคลสัน, แต่ระหว่างนั้น พวกเขาทั้ง 3 เจอผู้ติดเชื้อหญิง ที่กำลังคลอดลูก

ทารกของแม่ ผู้เป็นซอมบี้, กลับไม่ติดเชื้อ อย่างน่าอัศจรรย์

อย่างไรซะ อีริคมองว่า นี่มันน่าขนลุกเกิ๊น, เขาใช้ปืน ฆ่าผู้ติดเชื้อหญิง และกำลังจะยิงทารก

ทว่าอัลฟ่าตัวนึง โผล่มาสังหารอีริค จังหวะนี้พอดี

อัลฟ่า ไล่ล่าสไปค์กะไอส์ลา ที่อุ้มทารกพาหนี

จนกระทั่ง "เคลสัน" ปรากฏกาย มาหยุดชะงักมัน, ด้วยการเป่าลูกดอก ที่ผสมมอร์ฟีน กับไรไม่รู้บ้างใส่

เคลสันนำทางไอส์ลา สไปค์ & ทารก, มุ่งหน้าสู่ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ที่เขาสร้างเอง

มันคือ วิหาร, อันประกอบขึ้นด้วย โครงกระดูก (โดยเฉพาะ หัวกะโหลกมนุษย์) ที่ผ่านการฆ่าเชื้อแล้ว จำนวนนับไม่ถ้วน

เคลสันอธิบายว่า วิหารนี้คือ เมเมนโต โมริ (memento mori), ที่หมายถึง "จดจำความตาย"

เคลสันใช้ความอุตสาหะ สร้างขึ้นเพื่อเตือนใจ, ให้ผู้ใดก็ตามที่เห็น จดจำได้ว่า เราทุกคนล้วนต้องตาย

ว่าแล้วก็นำ หัวของศพอีริค ไปฆ่าเชื้อ, และเพิ่มกะโหลกหมอนั่น ลงในส่วนจัดแสดง ของวิหารกระดูก

หลังตรวจไอส์ลา, เคลสันระบุว่า หล่อนป่วยเป็นมะเร็ง ระยะสุดท้าย

หมอเคลสัน ยอมทำตามคำขอ ของไอส์ลา, ผู้ต้องการจากไป อย่างสงบ

รู้ตัวอีกที ไอส์ลาเหลือแค่ หัวกะโหลก, และสไปค์ก็ไว้อาลัยแม่ 

โดยปีนขึ้น เสาจัดแสดงกะโหลก ต้นสูง ๆ, เพื่อวางหัวมารดา บนจุดสูงที่สุด

สไปค์ตั้งชื่อ ทารกเพศนารี ที่เกิดจากผู้ติดเชื้อ, ว่า "ไอส์ลา"

สไปค์วางไอส์ลาน้อย ไว้หน้าประตู หมู่บ้านลินดิสฟาร์น, เพื่อแอบฝากฝัง ให้ดูแลแทน

พร้อมทิ้งโน้ตบันทึกข้อความ อธิบายเหตุการณ์ เกี่ยวกับทารก, ตามความจริง

สไปค์ไม่ยอม เจอหน้าพ่อ, และก็บ่ายหน้ากลับ หมู่เกาะอังกฤษ เพียงลำพัง

28 วันต่อมา, ขณะหลบหนีกลุ่มผู้ติดเชื้อ บนแผ่นดินใหญ่ แล้วดันวิ่งไปเจอทางตัน

สไปค์ได้รับการช่วยเหลือ จากแก๊งนักรบผมทอง แต่งตัวจ๊าบ (?), ซึ่งไม่เกรงกลัวซอมบี้ พร้อมที่จะไล่เชือดพวกมัน

หัวหน้าของคนพวกนั้น คือ "จิมมี่" วัยผู้ใหญ่, ที่ห้อยไม้กางเขนกลับหัว ไว้บนคอ

ตกลงว่า ด.ช.จิมมี่ (ลูกชายบาทหลวง), รอดตายจากเหตุระบาด ระลอกแรก ของค.ศ. 2002 เมื่อ 28 ปีก่อน